dack janiels

Uzun zaman sonrasında selamlar ahali.

Evet, işten ayrıldım. Cv mv yollayıp iş bakınıyorum. Sağa sola başvuru yapıyorum, görüşmeler vs vs.

Herneyse ya, uzatmayayım.

Aşağı yapıştırıyorum gelen mail ve cevabımı, görseller de yüklüyorum.

P.S: koca sektör kimlere kaldı. Kimlere...

Gelen mail:

Başvurunuza istinaden, sonuç odaklı görüşme talebimiz öncesi;

* Son işyerinizden ayrılma nedeniniz?
* Ortalama maaş beklentiniz?
* Kolektif House Maslak'a ulaşım sorunu olup olmadığı konusunda?
* Yurtdışı - Yurtiçi destinasyon tecrübeniz hakkında?
* Excel ve outlook kullanım seviyeniz?
* Yabancı dil seviyeniz?
* Proje Asistanlığı / Organizasyon Yönetimi konusunda tecrübe


Yazdığım mail:

Öncelikle mesajıma dönüş için teşekkür ederim.

Ancak takdir edersiniz ki bu tarz mülakat sorularını mail ortamında değil, en kötü olarak çevrimiçi bir toplantıda sormak daha munasip olmaktadır.

Sorduğunuz soruların tamamlanmaması, yani tecrübenizi hakkında, sorunu olup olmadığı konusunda, seviyeniz vb vb cümleleri kurmak bırakın kurumsal bir firmayı, herhangi bir ticarethane içerisinde dahi kullanılmaması gereken bir üslup içermektedir.

Bu nedenle, bu üsluba rağmen, başvurumu nazikçe görmezden gelmenizi rica eder; bu iletişim tarzına uygun çalışan bulmanız hakkında iyi dileklerimi sunarım.
eventsozluk.com/foto
eventsozluk.com/foto

Bize göre biz; biz insan değil miyiz? Biz kulun değil miyiz? Tanrım dünyaya, bizi sen attin; event peşinde neden yarattın?

Eyyorlamam bu kadar

(bkz:Eventçi gözünden eventçi olmak)

Biz operasyonlara çıkarken (bkz:telsiz kapatırız)
Nokta!

yok ya lazım değil. pavırbenk kullanırız. 21,90 + kdv. hem de logo baskılı demek istediğim önermedir.

bölgeyi bilmeyen eventçi de ne bileyim biraz şey gibi :)

ufaktan çıksın sektörden.

burnu kaf dağı ardında olan, kendini andy warhol sanan kardeşlerimize verdiğimiz ayardır.

konsept muazzamdır, içerik süper ötesidir; ancak gelin görün ki tüm bu yeni dünya tamamen "alice in wonderland" boyutundadır.

inceden ayarı bir verirsin; kızarır, bozarır, gözleri buğulu bakar, dokunsan hüngür şakır ağlayacak haleti ruhiyededir.

bir de gelip burada ayar vermeye çalışır.

neyse. onların da hakkı :)

bir de bunun (bkz:kreatife ayar vermiş eventçi) olanı var. kim eli boş dönüyor o zaman tartışılır.

He biz anlamıyoruz, he biz s.....uz!

Gelmişsin gelişmekte olan bir mecrada ettiğin laflara bak.

5 yıllık eventçilere yedirirsin de 15 senesini veren insana yedirdiğini sanarsın. İş bitiminde -190 bin tl'yi görünce aman abim diye ağlayan da biziz değil mi?

He canım he! Tek çakal sensin. Caps on “biz genelde çakarız” caps off.

300 cypriot bunlar.

Tek mottoları “this is cypruuuuusss”

Eyyorlamam bu kadar...

özetin özeti:

evet! ben buraya çıktım. nasıl çıktım. merdivenden yürüyerek çıktım.

yangına faidesi olmayacak olan bir zirvedir efenim.

departman müdürünü, tüm ekibe attığı maili bizim birime forward ederek (sanki bize gelmedi o mail?!) "arkadaşlar bilgi ve ilginize" demesi.

evet bilgimize ve ilgimize. evet. gerçekten.

prim nedir ki pirim? önemli olan çalışmak değil miydi?

çalışmak neydi? çalışmak sevgiydi?

şimdi sorarım sana, prim mi pirim yahut sevgi mi?

eyyorlamam bu kadar...

evet. garip bir deyiş; ancak bazı müşteriler vardır ki insana bu eylemi yaptırtır. bu başlık altında bu hissiyatı yaşadığımız anları paylaşalım.

sene 2013. yer merit park... inspection için oradayız. daha tolga abiler ayrılmamış gruptan. yanımızda da yusuf var yamulmuyorsam. neyse.

balo salonuna indik. bildiğiniz üzere ortada kolonlar var. biz salonun bir kısmını kullanacağız. müşteri ile ahbap kıvamındayız; ancak hala bey & hanım hitabı ile konuşuyoruz. diyalog aşağıda;

m: dack bey, şu kolon çok kötü görünüyor. birşey yapamaz mıyız?
d: branding gibi mi?
m: hayır, hayır. yani nasıl ortadan kaldırırız?
d: m hanım, istanbul'da bir hidrolik sistem var. tavan ve tabanı hidrolik makas ile kastıeıyor ve kolonu alabiliyoruz. ne dersiniz?
m: aaaa!!! ciddi misiniz? maliyeti ne kadar?
d: !?'=^+)(%/&+(^)!!
yusuf: '!?^=+)'%/'(+)
m: yaa! dack beeey! çok insafsızsınız...
d: tamam m hanım, takılıorum. vinil minil bişiler yaparız dert etmeyin...


işte bu da böyle bir anımdır.

yapmayınız, yapanları uyarınız.

evvelki vakitlerde ben de bu tayfaya mensup idim. ancak ne zaman hayır demeye başladım, ne zaman şu an olmaz yarın 09.00 itibari ile bakıp akabinde revizyon sonrası göndeririz dedim, kıymete bindim.

he tabii ekip arkadaşları biraz irrite olmuyor değil... olsundu... niyeydi? gemisini kurtaran kaptandı çünküydü...

Kimse İnka yazmamış ya la!

Remzi abi candır, gerisi yalan...

Araba Lansmanları: tüm dünyanın gozu bizim üstümüzde olacak.

Dönem toplantıları: eğlencenin dibine vurcaz.

Gerilla aktiviteler: biz çok marjinaliz.

Doktor toplantıları: Gardașım bișeye ihtiyacın var mı gardașım?

mütabakata dönüş yapmamak en sevdiğimdir. 1 hafta bekletirim oteli... pazarlık vakitlerinde kastırmalarının intikamı :)

yurtdışı teklif yazacak isem de "abi o mevsimde st. petersburg olmaz" diyerek beyaz gecelerden tüm işi ocak ortasına çekmek de diyebilirim.

çıraklıktan geldik de ne oldu? efes zengin oldu! dediğim önerme.

öğrencilik hayatımızda part-time olarak başla, yıllarını ver, bir yerlere gelmeye çalış & çabala... psikoloji bitap, bünye harap... bu haldeyken gelmek isteyen çıraklar da gelmesin efenim. sektör mü? ne hali varsa görsün...

şu an ağlama duvarı olarak kullanacağım burayı, onu da eklemek isterim.

neden mi?

sektörümüz gerçekten keyifli ve gelecek vaadeden bir yapıda; ancak yeni nesil kurumsalcıların "all the eyes have to be on me" yaklaşımları, firmaların "less is more" yaklaşımından ve kaliteden ziyade kantiteye obesif olması sağolsun hemen hemen herkesi soğuttu...

neyse...

bilardo masası üzeri.

sene 2007 ya d a2008. büyük abant oteli'nde bir iş yapacağız ve otel shortta. personel lojmanı da yatılacak gibi değil.

bilenler bilir, renovasyon öncesinde en üst katta oyun salonu vardı. orada da bir bilardo masası. oraya iki kat yorgan atıp yatmıştım.

hey gidi günler hey...